نمونه شعر شیخ فردین عطار نیشاپوری

بـر ســر بـالیــن بیـمـاران گذر
زانکه اســت از سنـت خیـرالبشر
تاتوانی تشنه را ســـیر آب کـــن
در مجالس خدمت اصحــاب کـن
خـــاطـر ایـتـام را دریـای نــیــز
تا تـــرا پیوسـته حــق دار عـزیـز
چون شود گریـان یتیـمـی نـاگـهـان
عرش حق در جنبش آید آن زمـان
چون یتـیمـی را کـسی گریـان کــند
مالــک انــدر دوزخـش بـریـان کـنـد
آنـــکـه خـنـدانـد یـتـیـمـی خـســتـه را
بـازیـــابد جــنـت در بــــسـتـــــــــه را
بر ضعیفان گــربــبـخــشــای رواســت
کـین ز سـیـرت هـای خـوب اولـیـاســت